MADRIGALET
MADRIGAL I
ti nuk je
unë nuk jam
prej nga e gjithë kjo
dashuri
MADRIGAL II
përmbi oqeanet e vdekura
degët do gërshetohen
edhe pas vdekjes sonë
MADRIGAL III
perëndeshë e bardhë
e veshur në të bardha
në zemrën time të zezë
të veshur në të zeza
për çdo ditë
MADRIGAL IV
mbi tryezë
diçka si tulipanë
si tri pika të bardha dhembjeje
JETA E KTHJELLËT
ALKOOLI I
të jetosh nuk është aq e çuditshme
si ajo dridhmë
si ajo mosmarrëveshje
të jetosh nuk është gjë aq e vdekshme
si ajo djegie e lirë
si ajo mosmarrëveshje
nuk duhet thënë se dihen të gjitha
bota është e madhe dhe
bota nuk i përfshin të gjitha
të vdesësh nuk është aq e zakonshme
si ajo heshtje e madhe
si ai mirëkuptim
të vdesësh nuk është gjë aq e jetshme
si ajo dhembje e madhe
si ai mirëkuptim
ALKOOLI II
ajo këngëtare
që këndon aq bukur
ato që s’duhet kënduar
ato që s’këndohen
për dashurinë
ai djalosh i bukur
e thuajse i marrë si zog
sikur i drejtohet kënaqësisë
sikur i drejtohet zotit
për dashurinë
GOTA E ZBRAZËT
ky gjykim për ty nuk është gjë e rastit
për njerëzit e dashur duhet bërë edhe më shumë
se për ty s’ka kurrfarë rëndësie se ndoshta je njeri
se për mua s’ka kurrfarë rëndësie se ndoshta jam njeri
ne do të mund të ishim çfarëdo në botë
dhe të dinim përsëri se ç’është dashuria
ti ke trupin ti ke shpirtin ti ke sytë e zbrazët
për shkretëtirat për dridhmat për zjarret e dashurisë
dhe të duhet të jetosh sikur asgjë s’ka rëndësi
për dashurinë e zjarrtë për jetën për vdekjen e zjarrtë
yllin e pakufishëm dhe ngjashmërinë e bardhë
dhembjen nga dashuria dhe jeta e zakonshme
ja edhe një herë duhet të kalosh vetëm nëpër natë
ja edhe një herë duhet të kalosh vetëm nëpër ditë
mbas rrugës së mundimshme vjen prehja në qetësi
kështu duhet përbuzur fillimi
mbarimi edhe më
dhe
e vërteta që nuk thotë asgjë
rrena që thotë shumë
ALKOOLI III
kjo ditë duhet të thotë diçka
për shikimin tënd
për fjalën tënde
për hapin tënd
ajo duhet të thotë edhe diçka tjetër
për verbërinë time
për heshtjen time
për dëshirën time
dhe
asgjësinë tonë të rreme
ALKOOLI IV
o sikur ta ndërtoje një pallat të bukur
me shumë dyer me shumë dritare
sikur të ndërtoje diçka të bukur
ndonjë pallat të argjendtë
me shumë dyer
me shumë dritare
ti e di se gjithçka do të mund të ishte ndryshe
o sikur të ndërtoje një pallat të bukur
të bukur
dhe
me dritare
Poezi nga “Fenomenologjia e vdekjes” (2019)